Frans Schatorjé: doorgewinterde wethouder die kennis wil overdragen en anderen wil laten groeien
Hoe kijken onze wethouders terug op hun eerste jaar in het nieuwe college? Hoe combineren ze hun functie met hun privéleven? Lees elke week een interview over werk, mijlpalen, hobby’s en nog veel meer. Frans Schatorjé, wethouder Jeugd, Onderwijs en Financiën, sluit deze portrettenreeks af.
Het interview met wethouder Schatorjé vindt niet plaats op het stadskantoor, maar in de bibliotheek, in hartje Venlo. Het is een plek die niet alleen past bij de portefeuille van de wethouder, maar die hem ook persoonlijk na aan het hart ligt. Omdat hij zelf houdt van lezen (met een voorliefde voor fantasy-achtige verhalen of thrillers) en bovenal omdat de bibliotheek een centrale rol speelt in de aanpak van laaggeletterdheid, iets waar Schatorjé zich als wethouder ook enorm sterk voor maakt.
Talenten ontdekken en ontwikkelen
De jeugd heeft de toekomst… Het zou zomaar de lijfspreuk kunnen zijn van Frans Schatorjé. De wethouder werkte het overgrote deel van zijn leven in het onderwijs: eerst voor de klas, later in diverse directie- en bestuursfuncties. “In de beginperiode heb ik in verschillende vakken lesgegeven: handelsonderwijs, wiskunde, scheikunde en zelfs Engels. Dat laatste was een noodgreep omdat de school waar ik toen werkte, niemand kon vinden. Ook in die tijd was er een lerarentekort…
Ik vond – en vind nog steeds – lesgeven fantastisch. Jongeren helpen bij het ontdekken en ontwikkelen van hun talenten; moeilijke zaken makkelijk en duidelijk maken: er is niets mooiers dan dat. Ik heb vooral in het vmbo (en voorgangers) en het mbo gewerkt. Daar lag ook echt mijn hart; ik heb me altijd heel bewust willen inzetten voor jongeren die net wat meer ondersteuning nodig hebben. Je bent als leerkracht aanwezig in een ontzettend belangrijke levensfase; een fase waarin kinderen jongvolwassenen worden.
“Ik heb me altijd heel bewust willen inzetten voor jongeren die net wat meer ondersteuning nodig hebben.”
Een van de leukste functies in mijn carrière vond ik die van directeur bij de Cas Spijkers Academie, vernoemd naar de bekende tv-kok. Die academie kreeg een vestiging in het Elsendael Klooster in Boxmeer, waar ik destijds al directeur was. In die functie kwamen twee grote liefdes van me samen: een liefde voor het onderwijs en een liefde voor koken. Als onderdeel van de academie werd het klooster omgetoverd tot hotel met restaurant; het leerplan hebben we samen met het bedrijfsleven ontwikkeld.”
Bijzondere portefeuille
Met een brede achtergrond en héél veel jaren ervaring in het onderwijs past de portefeuille Jeugd en Onderwijs Schatorjé als een jas. Dat de wethouder ook Financiën in zijn portefeuille heeft, lijkt op het eerste oog misschien wat vreemd. Hoewel… “Het is inderdaad niet heel gebruikelijk om een wethouder met Jeugd en Onderwijs in zijn portefeuille ook verantwoordelijk te maken voor financiën. Toch voelt het voor mij als heel logisch. Ik heb altijd al affiniteit met geld en cijfers gehad. Als jonge jongen van een jaar of 16 was ik al penningmeester van de jongerenvereniging. We organiseerden regelmatig activiteiten, waaronder optredens van bandjes. Die moesten natuurlijk ook betaald worden. Zo leerde ik – een beetje door schade en schande – dat er ook zoiets is als een Belastingdienst, waar je geld aan moet afdragen.”
“Als jonge jongen van een jaar of 16 was ik al penningmeester van de jongerenvereniging.”
De binding met het thema financiën heeft Schatorjé altijd gehouden. Bij diverse verenigingen vervulde hij de rol van penningmeester. En nu is hij lid van de commissie financiën van de VNG (Vereniging van Nederlandse Gemeenten).
Op de achtergrond
Toen Schatorjé startte als wethouder, nu bijna zes jaar geleden, vond hij het naar eigen zeggen best spannend om zijn rol te vinden. “Ik ben als persoon rustig, hoef niet zo nodig op de voorgrond te staan. Veel liever zet ik andere mensen in positie. Daar kunnen ze van groeien. Die houding past op het eerste oog misschien niet bij een wethouder. Maar ik heb mijn manier van besturen gevonden: ik geef sturing, zonder de baas te willen zijn. Dat past bij wie ik ben.”
“Ik hoef niet zo nodig op de voorgrond te staan. Veel liever zet ik andere mensen in positie. Daar kunnen ze van groeien.”
Tijd met dierbaren
Wie de interviews met de verschillende wethouders heeft gelezen, weet: vrije tijd is schaars in het leven van een bestuurder. De vrije tijd díe overblijft, besteedt Schatorjé het liefst met mensen die hem dierbaar zijn. Met stip op één: zijn vrouw met wie hij al veertig jaar getrouwd is, zijn kinderen en kleinkinderen. “Ik ben opa van drie kleinkinderen. De jongste is 7 jaar, de oudste 12. Met hen speel ik graag een gezelschaps- of kaartspel zoals UNO. Ook vind ik het ontzettend leuk om voor familie en vrienden te koken. Ik heb altijd gezegd: als er geen werk meer voor me is als leerkracht, dan word ik kok. Al ben ik helemaal niet van de haute cuisine hoor, maar ik krijg altijd te horen dat mijn kip met ham en salie goed smaakt. Lekker met een pasta aglio e olio (pasta met knoflook, een beetje rode peper en olijfolie) erbij!”
“Met mijn kleinkinderen speel ik graag een gezelschaps- of kaartspel, zoals UNO.”
Een andere grote hobby van wethouder Schatorjé is lezen. “De serie ‘De Zeven Zussen’ van Lucinda Riley vond ik prachtig. Nu lees ik het nieuwste boek van Karen Slaughter en ik kijk uit naar een nieuw boek van Peter Buwalda. Maar mijn grootste voorkeur gaat uit naar fantasy-achtige boeken, zoals de Outlander-serie. Wat ik zo mooi vind aan deze serie, is dat je als lezer helemaal wordt meegezogen in het verhaal en het tijdsbeeld. Ik waan me dan echt even in de Schotse Hooglanden, tussen de ridders en kastelen. De laatste tijd luister ik meer dan dat ik echt lees. Door een oogaandoening gaat mijn zicht achteruit. Hierdoor is lezen steeds moeilijker. Luisterboeken zijn dan echt een uitkomst. Ik vind het heerlijk om me thuis even terug te trekken, koptelefoon op met een goed boek, iets lekkers te drinken erbij… Dat is voor mij echt een moment om tot rust te komen.”
“Zeven keer heb ik een halve marathon gelopen tijdens de Venloop.”
Naast rust heeft de wethouder ook behoefte aan beweging. “Ik heb altijd veel gesport; vooral gerend. Zeven keer heb ik een halve marathon gelopen tijdens de Venloop. Verder ben ik nog steeds actief bij zaalvoetbalclub FC Oranje in Tegelen. Ik sta niet meer op het veld hoor, maar de derde helft vind ik nog steeds hartstikke leuk.”
Bouwen aan Venlo
Op de vraag waar wethouder Schatorjé trots op is, zegt hij resoluut: “De samenwerking in dit college. We bouwen echt samen aan deze gemeente. We zijn in staat politieke verschillen te overbruggen in het belang van inwoners. Dat is zo ontzettend waardevol!
We komen als stad uit een moeilijke tijd; een paar jaar geleden stonden we er financieel niet al te best voor. Dat is nu heel anders. We hebben een gezonde financiële basis en dat merken inwoners, ook in hun beurs. Bijvoorbeeld doordat we hebben besloten de woonlasten in ieder geval tot 2026 gelijk te houden. Een ander mooi initiatief vind ik het Venlo-fonds waarmee we inwoners, verenigingen en maatschappelijke organisaties die het financieel moeilijker hebben – bijvoorbeeld door de stijgende energieprijzen -ondersteunen.”
“We willen naast inwoners staan en hen helpen om zelfredzaam te zijn en mee te kunnen doen in deze maatschappij.”
Gelijke kansen
Waar Schatorjé ook trots op is, is dat dit college meer aandacht heeft voor meedoen en preventie. “We willen naast inwoners staan en hen helpen om zelfredzaam te zijn en mee te kunnen doen in deze maatschappij. Dat begint al heel vroeg. Bijvoorbeeld met een project Kansrijke Start, waarmee we ouders in een kwetsbare situatie beter ondersteunen bij het ouderschap. Zo investeren we in een goede start voor ieder kind en bouwen we aan een fundament voor een gezonde generatie, waarin ieder kind zijn of haar talenten kan ontwikkelen.
“Een gezonde omgeving is een voorwaarde om goed te kunnen leren en om talenten te kunnen ontwikkelen.”
Om die ambitie waar te maken, werken we ook intensief samen met scholen en bijvoorbeeld kinderopvang. Tijdens mijn jaren in het onderwijs heb ik gezien hoe belangrijk de omgeving van jongeren is; een gezonde omgeving is een voorwaarde om goed te kunnen leren, om talenten te kunnen ontwikkelen. Daar maken we werk van. Met initiatieven rond de Gelijke Kansen Alliantie of de Rookvrije Generatie bijvoorbeeld. En wist je dat we op meer dan de helft van alle basisscholen in onze gemeente gezonde lunches aanbieden aan leerlingen?”
Taal is volgens de wethouder ook een belangrijke voorwaarde om mee te kunnen doen. “Eén op de vijf Venlonaren heeft moeite met taal: het lezen van een bijsluiter bijvoorbeeld, het invullen van belangrijke formulieren of überhaupt een gesprek kunnen voeren met een buurman of iemand in de winkel. Als gemeente zetten we – onder andere samen met de bibliotheek en het Taalhuis – stappen om laaggeletterdheid terug te dringen. Daar ligt voor mij ook nog echt een speerpunt voor de komende jaren.”