Wethouder die wil verbinden en het liefst buiten is om gesprekken te voeren met inwoners

“Ik praat graag en veel.” Het is een waarschuwing die wethouder Jacques Smeets aan het begin van het interview zelf - lachend - afgeeft. Er is geen woord aan gelogen. Smeets – die een lange ondernemerscarrière verruilde voor het wethouderschap - bruist van de energie. Als wethouder Welzijn en Burgerparticipatie is het zijn verantwoordelijkheid om te bouwen aan ‘vitale gemeenschappen’. Daarvoor laat hij zich graag inspireren door gesprekken met inwoners en zijn eigen ervaring als bestuurder in verschillende Blerickse verenigingen en stichtingen.

Met polaroids naar het stadhuis

Jacques Smeets leerde op jonge leeftijd dat hard werken belangrijk is. Zijn vader runde samen met Smeets’ oom een bouwbedrijf. “Op jonge leeftijd stond ik al op de bouwplaats. Eerst hielp ik vooral met hand- en spandiensten: steigers bouwen, specie draaien, stenen sjouwen… Hard werken en aanpakken was het credo in huize Smeets. Dat heeft me gevormd als persoon.

“Op jonge leeftijd hielp ik al mee in het bouwbedrijf van mijn vader en zijn broer: steigers bouwen, specie draaien, stenen sjouwen…”

Stap voor stap leerde ik ook meer over de bouw en vastgoedontwikkeling. Mijn vader nam me ook altijd mee naar zakelijke afspraken. Op een dag vond hij dat het tijd was dat ik zelf een project ging ontwikkelen. Dat begon klein, met autoboxen. Ik herinner me het nog als de dag van gisteren. Ik had wat stukken grond op het oog die ik graag wilde kopen; grond van de gemeente. Met polaroidfoto’s van de locaties in mijn tas toog ik naar het stadhuis. Het project slaagde.”

Smeets’ autoboxenproject was het begin van een lange en gevarieerde ondernemerscarrière. Naast bedrijven in bouw en vastgoed was hij eigenaar van onder andere een sportcentrum, een adviesbureau op het gebied van crowdfunding en een bouwmarkt. “Ik ben een doener; iemand die veel koerst op gezond boerenverstand. Een eigenschap die me ook in de politiek helpt.”

Politieke laatbloeier

Op het gebied van politiek is Jacques een ‘laatbloeier’. Hij was betrokken bij de oprichting van de Blerickse Democraten (een van de voorlopers van EENLokaal), maar vooral op de achtergrond. “Het was mijn vrouw die me in 2021 aan het denken zette: ‘Waarom doe je ’t niet?’ In de voorbije jaren had ik wat afstand genomen van een aantal ondernemingen, waardoor ruimte ontstond voor iets nieuws. Ik heb toen EENLokaal gebeld en verteld dat ik wel openstond voor een plek ik de politiek.”

“Het was mijn vrouw die me in 2021 aanspoorde om de politiek in te gaan.”

Vanaf dat moment ging het snel: Smeets kwam op een verkiesbare plek op de kieslijst terecht. En toen bleek dat de partij naast Frans Schatorjé nóg een wethouder mocht leveren in het nieuwe college, kwam Jacques in beeld. Zijn omgeving reageerde sceptisch. “Vrienden zeiden letterlijk: ‘Ga je de politiek in? Daar krijg jij écht geen beweging in!’ Zo’n opmerking is voor mij alleen maar een motivatie om extra hard mijn best te doen.”

Uit de comfortzone

Bij de formatie van het nieuwe college kreeg Smeets de portefeuille Welzijn en Burgerparticipatie toebedeeld. Zoals hij het zelf zegt: onderwerpen buiten zijn comfortzone. “Ik ben natuurlijk van origine een vastgoedman. Welzijn en participatie zijn dan echt even andere koek. Heel eerlijk? Ik vond het best even spannend om een goed beeld van de inhoud te krijgen. Het eerste zomerreces vorig jaar heb ik ten volle benut om mijn kennis bij te spijkeren. Vooral door heel veel gesprekken te voeren met teams, programmamanagers en beleidsmedewerkers. Ik was meteen onder de indruk van de expertise hier in huis en van de drive van medewerkers. Daar wil ik langs deze weg echt mijn complimenten voor uitspreken.”

“Ik was meteen onder de indruk van de expertise hier in huis en van de drive van medewerkers.”

Als de wethouder terugkijkt op het eerste jaar van dit college, is hij trots op het feit dat het nieuwe beleidskader accommodaties, inclusief een uitvoeringsprogramma per accommodatie, in augustus in het college ligt. Dit wordt een maand later in de gemeenteraad besproken. “Accommodaties hebben een enorme maatschappelijke waarde: ze zijn een ontmoetingsplek voor inwoners, het thuis voor verenigingen en een locatie voor evenementen. In de afgelopen tien jaar is er geen duidelijke koers geweest; besluitvorming is telkens op de lange baan geschoven. Dat we nu echt stappen maken, vind ik fantastisch.”

“We willen als gemeente initiatieven van inwoners beter ondersteunen. Dat is nodig.”

Een andere belangrijke mijlpaal voor Smeets is het beleidskader burgerbetrokkenheid. Hierin heeft het college uitgangspunten geformuleerd ten aanzien van participatie. “Met dit beleidskader en de uitvoering ervan, willen we die burgerbetrokkenheid verder vergroten. Dat betekent ook dat we de manier waarop we als gemeente bepaalde zaken hebben georganiseerd, gaan veranderen. Dat is nodig! Dat merk ik ook in de gesprekken die ik voer met verenigingen, wijkraden of vrijwilligers; allemaal betrokken, gedreven mensen die iets willen doen om de wijk of de leefomgeving beter te maken.”

“Ik zou het mooi vinden als we onze grensoverschrijdende samenwerking kunnen verbreden naar onderwerpen op het gebied van gezondheid.”

Grensoverschrijdende samenwerking maakt ook deel uit van de portefeuille van wethouder Smeets. “Venlo stopt niet bij de grens. We zijn een brug naar Europa. Er liggen natuurlijk al prachtige samenwerkingsverbanden op het gebied van economie. Op het gebied van gezondheid zie ik nog kansen. Ik zou het heel interessant vinden om te verkennen of we iets kunnen leren van hoe onze oosterburen voor elkaar zorgen bijvoorbeeld. Of om te ontdekken of we kunnen samenwerken op het gebied van innovatie.”

Fit blijven

Smeets blies onlangs zestig kaarsjes uit. De herinneringen aan zijn verjaardag zijn nog zichtbaar op zijn kantoor: een folieballon met daarop groot het getal zestig wappert zachtjes op de wind die via de grote ramen van het stadskantoor naar binnen waait. Ernaast op de vensterbank: kaarten met verjaardagswensen. “Toen ik vijftig werd, riep ik hard: ‘Ik ben pas op de helft!’ Dat kan ik nu niet meer zeggen. Maar ik werk hard om fit te blijven. Een paar keer per week vind je mij in de sportschool: personal training bij mijn zoon, die nog steeds in het sportcentrum werkt. Of ik ga samen met mijn vrouw en onze Cocker Spaniël Perry een flink stuk wandelen. We gaan graag naar de Hei, de Maas of het gebied rond het Kapelke van Genooi.”

“Ik werk hard om fit te blijven. Een paar keer per week vind je mij in de sportschool.”

Teamwork

“Ik geniet enorm van de samenwerking met mijn collega-wethouders”, vervolgt de wethouder. “We zijn een goed team. Hebben goede gesprekken met elkaar.” In dat samenwerken schuilt ook een belangrijk verschil tussen besturen en ondernemen. “Als ondernemer kon ik zelf, op elk moment van de dag, beslissingen nemen over de toekomst van mijn bedrijven. Dat is nu heel anders. Elk besluit dat we nemen, is er één van het college als geheel. Dat is maar goed ook, want we dragen een grote verantwoordelijkheid.

“Hoe mooi ons gebouw en dit kantoor ook zijn, mij vind je bij voorkeur zo veel mogelijk buiten.”

Weet je wat ik ook echt heel leuk vind aan deze functie? De contacten met inwoners. Voor zowel het beleidskader accommodaties als het beleidskader burgerbetrokkenheid heb ik het afgelopen jaar heel veel mensen mogen spreken. Wijkraden, verenigingsbesturen, individuele inwoners… Die gesprekken zijn niet alleen hartstikke waardevol, ze geven me ook heel veel energie. Hoe mooi ons gebouw en dit kantoor ook zijn, mij vind je bij voorkeur zo veel mogelijk buiten.”